Kochamy książki. Nie brakuje ich w naszym życiu, pełno ich na półkach w domu, w szufladzie w pracy, zabieramy je z sobą na wakacje, w podróż a nawet do szpitala . Pozwalają nam  uciec na chwile (od tego co nas przytłacza, absorbuje), podróżować w czasie i zaistnieć w różnych ciałach (w „butach” bohatera). Zapewniają również lekcje terapeutyczne, pozwalając uczyć się z historii autora i twórczego popędu. Dotyczy to zwłaszcza gatunku pamiętników, autobiografii czy wspomnień.

Czytać dla rozrywki, czy dla refleksji? Przekonaj się sam!

Pisanie autobiograficzne lub pamiętnikarskie jest coraz bardziej popularnym gatunkiem literatury. Jako ludzie jesteśmy sobą zafascynowani i rozkoszujemy się wglądem z pierwszej ręki w czyjeś wybory: ich miłość i stratę, ich błędy i nieszczęścia. Lubimy słuchać autentycznych, fantastycznych, przerażających, pięknych historii. Po co trzymać się fikcji, skoro można poczytać o rzeczywistości?

Pisanie jest dla mnie formą autoterapii – wywiad z Anką Mrówczyńską

Połączenie wspaniałej literatury, autentycznych osobistych doświadczeń, wnikliwej świadomości procesu terapeutycznego i potężnej odporności w obliczu tragedii, czynią te książki jednymi z ulubionych, po które chętnie sięgamy:

Ponieważ wiele osób, które zdecydowały się pisać pamiętniki, bardzo cierpiało, zastanawiamy się nad chęcią przeczytania ich wstrząsającej relacji… ostatecznie zamykanie oczu na cierpienie może być również szkodliwe, potencjalnie prowadząc do poczucia izolacji w naszym własnym bólu.

Książki motywacyjne – rozwój osobisty – co czytać?

Uważa się, że wprawdzie wszystkie nasze doświadczenia są wyjątkowe, cierpienie i strata są uniwersalne. Chociaż może to zabrzmieć trochę ponuro, z egzystencjalnej perspektywy utrata jest istotną częścią bycia człowiekiem. Niektórzy uważają, że smutek może być niesamowicie afirmujący życie, zmuszając się do dostępu do nieznanych zasobów i przewartościowania swojego światopoglądu.

Książki, które zmieniają światopogląd – co warto przeczytać

Często naszą największą bronią w walce z żalem, niepokojem lub depresją jest czerpanie nadziei z cudzej historii o przetrwaniu. W ten sposób książka może posłużyć jak potężny uścisk przyjaciela, który przeżył niepewność i traumę.

Czytanie o zmaganiach innych promuje również empatię, współczucie i więź, pozwalając nam wyjść z naszego solipsystycznego świata i zaryzykować otwarcie, dzielenie się naszym bólem i proszenie o pomoc. Opowiadanie lub wyrażanie naszych zmagań normalizuje problemy ze zdrowiem psychicznym i promuje strategie ich przezwyciężania.

Książki dające nadzieję – co czytać aby budować siebie!

Nie tylko czytelnicy czerpią korzyści z odwagi tych, którzy otwierają się we wspomnieniach ze swojego życia. Większość autorów robi to z chęci nawiązania kontaktu i bycia wysłuchanym po tym, jak życie stało się niepewne. Nie byłoby całej sekcji terapii poświęconej twórczemu pisaniu, gdyby nie regenerujący i oczyszczający cel w pisaniu i ujawnianiu własnej historii.

Wielu naszych ulubionych autorów początkowo nie pisało dla czytelników. Ich słowa były raczej metodą terapii, która pomagała im przetrwać smutek, gdy pisali do zaginionego dziecka lub umierającego męża. Krok polegający na przekształceniu tych osobistych listów miłosnych lub pamiętników w książki dał im nową tożsamość jako autora i platformę pomocy innym. Często opisują zaskoczenie listami z podziękowaniami i podobnymi historiami, które do nich napływają. Opisali, jak pochwały czytelników ich książki wciągnęły ich z powrotem w świat.

Poznaj pozytywne skutki traumatycznych doświadczeń

Sam fakt, że w bólu chwycili za pióro i stworzyli tak piękną literaturę, świadczy o sile przeobrażającej, prężnej woli życia, walki i samorealizacji. Wciągają z powrotem do świata. W ten sposób zasługują na szczególne uznanie za ogromny przywilej dawania świadectwa o bólu i bezbronności innych.