Literatura kobieca była często definiowana przez wydawców jako kategoria pisarstwa tworzonego przez kobiety. Choć oczywiście to prawda, wielu uczonych uważa taką definicję za redukcyjną. To, co sprawia, że historia pisarstwa kobiet jest tak interesująca, to fakt, że pod wieloma względami jest to nowy kierunek. Tradycja pisania przez kobiety została znacznie zignorowana ze względu na gorszą pozycję kobiet w społeczeństwach zdominowanych przez mężczyzn. Wciąż nie jest niczym niespotykanym, aby zaobserwować lekcje literatury lub antologie, w których kobiety są znacznie przewyższane liczebnie przez pisarzy płci męskiej lub nawet całkowicie nieobecne. Zadaniem literatury kobiecej jest zatem kategoryzacja i stworzenie obszaru badań dla grupy ludzi zepchniętych na margines historii i zbadanie poprzez pisanie własnego życia takim, jakim były, podczas zajmowania tak wyjątkowej społeczno-politycznej przestrzeni w ich kulturze.
Książki dla kobiet pisane przez kobiety https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/ksiazki-dla-kobiet-pisane-przez-kobiety/
Przed wprowadzeniem kobiecych kolegiów historii literatury do środowiska akademickiego i wznowieniem wysiłków uczonych zmierzających do zbadania, odzyskania i zachowania tradycji literackiej, kobiety same były często jedynymi obrońcami siebie, swoich rówieśników i swoich poprzedniczek. Mary Wollstonecraft „Oskarżanie o prawa kobiet” (1792) jest przełomowym traktatem, który utorował wielu kolejnym kobietom drogę nie tylko do publikowania swoich prac, ale także do zaangażowania się w ogólny krytyczny dyskurs wokół kwestii kobiet w literaturze.
Książki o kobietach pisane przez kobiety https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/ksiazki-o-kobietach-pisane-przez-kobiety/
Czasami zdarzali się mężczyźni, którzy przemawiali obok kobiet. Jednymi z pierwszych zarejestrowanych prób odnotowania wkładu kobiet w literaturę były katalogi wydawane w XVIII wieku i pisane przez mężczyzn. Feminead (1754) autorstwa Johna Duncombe’a i Wspomnienia kilku dam Wielkiej Brytanii, które zostały uhonorowane za swoje umiejętności pisania lub umiejętności w nauce języków, sztuki i nauki (1752) autorstwa George’a Ballarda to dwa takie rękopisy.
Kobiety przy książce, z książką i o książkach https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/kobiety-przy-ksiazce-z-ksiazka-i-o-ksiazkach/
Jednak w przeważającej części osoby zainteresowane czytaniem i odpowiadaniem na prace pisane przez kobiety stanowiły inne kobiety. Doskonałym tego przykładem jest The Female Advocate: A Poem Occasioned by Reading Mr Duncombe’s Feminead (1774) Mary Scott. Wiersz był pierwszą publikacją Scott i jest godny uwagi, ponieważ chwali inne pisarki publikujące w tym czasie, w tym pisarkę dziecięcą Sarah Fielding i Annę Laetitia Barbauld, pisarkę, której poglądy polityczne ostatecznie doprowadziły ją na czarną listę po tym, jak opublikowała podżegający wiersz na temat jej niezgody z udziałem Imperium Brytyjskiego w wojnach napoleońskich.
Kobiety to czytają? https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/kobiety-to-czytaja/
W rzeczywistości dopiero ponowne zainteresowanie historią literatury kobiet doprowadziło Barbauld do ponownego zajęcia jej miejsca w kanonie literackim. Własny pokój Virginii Woolf (1929) jest często uważany za siłę napędową tego ruchu. Uważany przez wielu za mistrzowskie dzieło Woolf, długi esej opowiadany jest przez fabularyzowanego narratora i przedstawia argument na temat konieczności zarówno metaforycznego, jak i dosłownego „miejsca” na literaturę kobiecą w ramach tradycji literackiej. Książka była również inspiracją dla czasopisma literackiego Pokój (dawniej pt . Pokój Własny). Czasopismo powstało w 1975 roku, a jego głównym celem jest publikowanie i promowanie dzieł pisarek.
Książki polecane kobietom https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/ksiazki-polecane-kobietom-jesien-2017/
Feminizm drugiej fali w latach 70. i 80. wywołał odrodzenie w budowaniu miejsca dla twórczości kobiet. Kolegia zaczęły oferować kursy z historii i literatury kobiet . Powstały prasa, które poświęciła się publikowaniu dzieł zaginionych lub ignorowanych przez kobiety. W ostatnich latach większy nacisk na intersekcjonalność zachęcił do badania relacji między rasą, płcią, religią i klasą, aby jeszcze bardziej udowodnić znaczenie uznania miejsca marginalizowanych grup w literaturze.
Co kobietom w duszy gra? https://www.psychoskok.pl/aktualnosci/kobietom-duszy-gra/
Pisarze tacy jak Toni Morrison, Adrienne Rich i Margaret Atwood , których twórczość ilustruje potrzebę uznania i aktywizmu, udowadniają, że jest miejsce na ten dialog i że służy nie tylko kobietom, ale całej tradycji literackiej.
