Mówi się, iż dorosłość nie jest niczym więcej niż tylko odkrywaniem, że wszystko, w co wierzyliśmy, kiedy byliśmy młodzi, to fałsz, a z kolei wszystko to, co w młodości odrzucaliśmy, teraz okazuje się prawdą. Przekonał się o tym Punkt – główny bohater książki Przemysława Liziniewicza. Punkt to raz małe dziecko, innym razem kilkuletni chłopiec, nastolatek a przedstawione w książce jego przeżycia i doznania to wyrwane z wszelkiego porządku chronologicznego fragmenty pamięci, wspomnień. Przybliżony wiek bohatera odczytujemy poprzez kontekst danej opowieści oraz język narracji, który upodabnia się do sposobu rozumowania i postrzegania świata przez dziecko.
Niewątpliwie książka Przemysława Liziniewicza to opowieść o dwóch światach: dzieciństwie i dorosłości. Dzieciństwo to różne przygody, spotkania rodzinne, to kolorowy okres życia bo u boku bliskiej i czasem nadopiekuńczej osoby – babci. Natomiast dorosłość głównego bohatera – Punktu to czas obfitujący w nowe doświadczenia natury egzystencjalnej czasem, nawet duchowej a wszystko po to aby ukazać platoniczną miłość do Maryli.
