Julenka spędza wakacje z mamą w domku w lesie. Dziewczynka ma tu swój świat, który tworzą ludzie, zwierzęta, rośliny, księżyc z gwiazdami oraz całkowicie fantastyczne postaci, zrodzone w dziecięcej wyobraźni. Julenka każdego dnia zachwyca się tym światem, a z jego mieszkańcami potrafi się porozumiewać sobie tylko znanym językiem.
„-Ach, nie podoba mi się jej zachowanie, nie można naśmiewać się z uczuć innych, muszę jej to powiedzieć, nawet dla jej dobra“ – mówi Julenka, gdy dostrzega, że rybka Niezabudka śmieje się z bobra Plaskatego Ogonka, który zakochał się w wydrze.
„Tęczowa Julenka“ Aldony Urbaniak, to nie tylko zbiór bajkowych opowieści. To także mini powiastki filozoficzne, w których odnajdujemy echa filozofii franciszkańskiej: cieszenia się codziennością, umiłowania przyrody, poczucia solidarności ze wszystkimi istotami, szczególnie skrzywdzonymi, afirmacji tego, co rodzi się z miłości i dobroci.
