„Kolega pracuje głową” to powieść autorstwa Przemysława Lizniewicza, która jest powieścią o charakterze autobiograficznym. W niej jest opisane życie bohatera pomiędzy dzieciństwem a dorosłością. Na ile opisana fabuła zgodna jest faktami tego nie wiemy ale treść jest bardzo prawdopodobna i realistyczna. Akcja powieści zaczyna się w momencie kiedy Przemek ma 4 lata i jest chłopcem z zewnątrz grzecznym ale wewnątrz bardzo zbuntowanym i zafascynowanym złem, które w jego mniemaniu mogło by zniszczyć ten otaczający go ugrzeczniony i uporządkowany świat. Przejawem tego buntu jest malowidło jakiego dopuścił się młody Przemek przedstawiające diabła. Znalazło się ono na drzwiach do jego pokoju i miało być przejawem grozy tymczasem babcia Przemka, której reakcji na takie okropne przecież malowidło bardzo się obawiał, skwitowała je słowami „jaki ładny diabełek”. Próba buntu i wprowadzenia zła do swego otoczenia nie powiodła się ale Przemek nadal pragnął być niegrzeczny i z uwagi na to zafascynował się prawdziwymi dużymi bo 11 letnimi chuliganami. Od tej chwili pragnął ukończyć 11 lat i chodzić zawadiacko z rękami w kieszeniach i z czapka nasuniętą na oczy. Te wczesne dziecięce przeżycia i doświadczenia Przemka w osobie dorosłej budzić muszą uśmiech na twarzy. Jednak jest przecież ważna część biografii każdego z nas a na dodatek może wzbudzić wspomnienia podobne do tych Przemkowych. W ten sposób mogłem pokrótce zrelacjonować początek biografii zawartej w książce, dalsza część przygód już w samej powieści „Kolega pracuje głową”. Polecam do czytania wszystkim lubiącym literaturę faktu i biografie.
