Noc jest dniem” to powieść w formie dyskusji i reportażu z życia. Utwór napisany przez Leszka Mieszczaka to dialog dwojga, nowo poznanych ludzi, to próba psychologicznego interpretowania istotnych wydarzeń swojej biografii i dzielenie się własną historią. To także swoiste studium rozwoju percepcji i duchowości chrześcijanina, od etapu poprawnej, wyuczonej religijności, po pełne zaufanie Najwyższemu, zwłaszcza w sytuacji własnego cierpienia i postępującej utraty wszystkiego, co dawało radość i bezpieczeństwo. Bohaterami są Bronisław i Marta, ludzie z pozoru bardzo różniący się od siebie i nie posiadający wspólnych płaszczyzn i doświadczeń, lecz jak się okaże, nie wszystko można zaplanować. Jak sam autor podkreśla w przesłaniu „Życie jest niesamowitym darem otrzymanym od Boga, bez specjalnych zasług, ot tak, rozpoczyna się i nigdy już nie ustaje, nawet jeśli ciało rozpadnie się. Powieść jest próbą ukazania, jak wielka jest siła ducha i ile może dokonać człowiek, który przekracza swe fizyczne i psychologiczne uwarunkowania. Pomysł na tą piękną beletrystyczną historię pojawił się podczas podróży autora do pracy, w pociągu kursującym codziennie z Łodygowic Górnych do stacji Bielsko-Biała Północ.